Delen uit het dagboek van Régis

Régis hield vanaf het moment dat hij in dienst ging een soort van dagboek bij. De laatste notitie is gemaakt op 25 februari 1945, de dag van zijn fatale laatste vlucht. Dit dagboek zal de komende weken steeds aangevuld worden.

Het dagboek begint met zijn vluchturen;

EFTS

20 december 1941 – 5 juni 1942 = Tiger Moth* (solo 60 uur dual 45 uur = totaal 105 uur)

SFTS

1 augustus 1942 – 20 november 1942 = Airport Oxford

Medecine Hat – Moose                                                                     totaal 133 uur

1940

12 juni           verlaat Parijs
19 juni           aangekomen in Juéthary
24 juni           St. Jean de Luz, vertrek middernacht naar Engeland

1941

18 maart          1e verlof – op naar London
29 juni              A.C.R.C. London- pupil pilot
17 juli                I.T.W. Oxford
27 augustus     A.C.R.C. Londons – nog steeds in London
26 september 19 jaar!
08 oktober      I.T.W. Newquary Cornwall
01 december verlof Haviland
20 december 1e crash – instructor gewond

1942

03 januari      1e solo vlucht in een Tiger Moth*
10 februari    crash spinning op solo vlucht
18 febrauri    verlaat ziekenhuis – ga op verlof (7 dagen)
18 april          eindig E.F.T.S. – 15 dagen verlof
05 juni           6 dagen verlof
11 juni           Wilmslow
13 juni           Glasgow
27 juni           New york
28 juni           Moncton – Canada
03 juli            3 weken verlof – Ottawa
30 juli            ga naar Medicine Hat
01 augustus   S.F.T.S. ( Service Flying Training School) Medicine Hat
26 augustus   1e solo vlucht Oxford
20 september 1e nacht solo vlucht
26 september 20 jaar!
24 oktober     verlaat Medecine Hat voor 7 dagen verlof naar Vancouver
03 december  wings diner
04 december  ik heb mijn wings gekregen om 11.20 pm
07 december  afscheidsfeestje in Ottawa
09 december  aangekomen in Moncton
30 december  draag mijn officiers uniform voor de 1e keer –
zal Moncton verlaten op 4-1-43.

6  juni 1944

Gisteravond, 5 juni, heeft men ons laten weten dat wij zijn aangewezen om de ontscheping te dekken, die deze ochtend plaatsvindt. Opstaan om 02.00 uur, daarna ontbijt. De ontscheping vindt plaats van Havre tot Bayeux en Cherbourg. Men start om 04.00 uur. Een groot aantal schepen en vliegtuigen. Hevig DCA. Men keert terug om 05.45 uur, maar het feest gaat door.

9 juni 1944

Wij maken verschillende uitstapjes per dag. Alles verloopt goed.

14 juni 1944

Tegen het eind van de missie tussen Caen en Bayeux heeft mijn motor niet genoeg luchtmengsel om het maximale toerental te bereiken en ik vraag toestemming om te landen op de landingsstrip van Ver-sur-Mer. Grandioze ontvangst, charmante mensen en een orgie van camembert en cider ! Wandel door het dorp. Iedereen geeft me een warme ontvangst ! Het was mij mogelijk hele stukken te schrijven over mijn terugkomst in Frankrijk . . . na 4 jaar ! Bovendien zie ik Frankrijk op een dag dat ik het niet terug ken of dat ik wellicht niet heb geprobeerd het terug te kennen ? Dit Frankrijk komt mij nog mooier voor. Bij terugkomst op de basis geloven mijn kameraden niet bepaald (en voor mijn part !) aan mijn motorpech ! Ik ben in verrukking hier te zijn en vooral dat ik goed ben geland.

15 juni 1944

De C.O. (Commanding Officer, de commandant van de eenheid) stuurt mij op een speciale missie naar Isigny om . . kazen te zoeken…..

7 september 1944

Mijn eerste verlof in Parijs ! Aangekomen op Bourget, ga ik naar huis in een fietstaxi. Een ontmoeting, te emotioneel om ook maar te kunnen beschrijven ! Na vier jaar, wat is het fijn om hen weer te zien, om zo’n ontvangst te krijgen ! God, wat is het goed om weer bij elkaar te zijn. Iedereen praat tegelijk . . . iemand zei: “Life is bearable as long as you know that there is ‘somebody who cares for you’”. How true ! (Het leven is dragelijk zolang je weet dat er iemand is die om je geeft. Hoe waar is dat !) Ik zie Parijs vanuit dezelfde nieuwe hoek als ik Normandië gezien heb. De mensen zijn gelukkig, maar gespannen; de meisjes prachtig. De geluiden, de blijheid, een irreële atmosfeer in deze bevrijde stad. Geen warm water, geen electriciteit, weinig transportmiddelen. Het leven is hier heel duur, werkelijk veel duurder dan in Engeland, maar vooral . . . iedereen lijkt zo gelukkig !

17 december 1944

Grote Duitse druk in België (de tegenaanval in de Ardennen, NdA); zo gaat het leven ! En ik ben nog steeds hier om op de “doodle bug” te jagen ! Ik heb zo’n zin om terug te komen in de operaties op het continent. Ik probeer alle systemen in werking te zetten om me bij mijn jachteenheid aldaar te voegen. Men belooft me veel, maar geen enkel resultaat. Zal de oorlog eindigen zonder dat ik in de strijd kan terugkeren ?

Bron: artikel: Le “Grand Cirque” de Régis Deleuze, pilote de Tempest dans la RAF. AirMagazine no 7 maart/april 2002. Vertaling: Annette Witte
Dagboek van Régis, in bezit van de neef van Régis. De teksten zijn gekopieerd en op deze pagina geplaatst met toestemming van de familie
 * Tiger Moth, tijdens de herdenking vliegt er ook een Tiger Moth in de Fly-By van Vliegend Museum Seppe tijdens de herdenking op 4 mei